Pismo tocharskie

Fragment manuskryptu tocharskiego
Fragment manuskryptu tocharskiego
Drewniana tabliczka z napisem tocharskim (Muzeum Narodowe w Tokio)

Pismo tocharskiealfabet sylabiczny wywodzący się z indyjskiego pisma brahmi, używany niegdyś do zapisywania indoeuropejskich języków tocharskich w Azji Środkowej. Zabytki piśmiennictwa w tym alfabecie to skrawki manuskryptów spisanych na liściach palmowych, tabliczkach drewnianych i chińskim papierze, w większości pochodzące z VIII w., zachowane dzięki bardzo suchemu klimatowi w basenie Tarym. Zachowały się także inskrypcje naścienne. Większość z zachowanych fragmentów manuskryptów to tłumaczenia znanych sanskryckich dzieł buddyjskich, niektóre z nich dwujęzyczne, co umożliwiło odcyfrowanie tego pisma. Zachowały się również teksty manichejskie oraz dokumenty świeckie: korespondencja pomiędzy klasztorami, rachunki, zezwolenia dla karawan, dokumenty medyczne, a nawet jeden list miłosny. Niektóre z odnalezionych tekstów zostały opublikowane[1][2][3], wydano również gramatykę języków tocharskich.

  1. Fragments of the Tocharian - How the World Works - Salon.com
  2. J.C. Wright, Review of Fragments of the Tocharian A Maitreyasamiti-Nāṭaka of the Xinjiang Museum, China. In Collaboration with Werner Winter and Georges-Jean Pinault, „Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London”, 62 (2), 1999, s. 367–370, ISSN 0041-977X, JSTOR3107526 [dostęp 2025-06-17].
  3. Amazon.com: Fragments of the Tocharian a Maitreyasamiti-Nataka of the Zinjiang Museum, China (Trends in Linguistics, Studies and Monographs) (9783110149043): Ji Xianlin, Werne...

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne